เต่ากับกระต่าย

กาลครั้งหนึ่ง มีเต่ากับกระต่ายอยู่ในป่าใหญ่ เจ้าเต่าเห็นกระต่ายกำลังหาแครอทกินในกลางป่าใหญ่ ก็เลยนึกอยากจะให้โอกาศเจ้ากระต่าย ได้วิ่งแข่งอีกครั้ง ก็เลยชวนกระต่ายว่า กระต่ายเอ่ยเรามาวิ่งแข่งกันไหม กระต่ายเลยบอกว่าได้เลยยย แต่เจ้ากระต่ายนึกในใจว่าครั้งนี้จะต้องชนะให้ได้อย่างแน่นอนเลยจะไม่ออมฝีมือให้เด็ดขาด พอถึงวันที่ต้องแข่งวิ่งกันเจ้ากระต่ายก็ไม่ประมาทได้วิ่ง อ้าวนำเจ้าเต่าฉลุ่ยไปไกล แต่เจ้าเต่านั้นฉลาดกว่าเลยใช้เส้นทางลัดผ่านตรงเข้าไปเส้นชัยได้อย่างง่ายๆ ทำให้เจ้ากระต่ายตกใจมาก ว่าทำไมเจ้าถึงเส้นชัยก่อนได้อย่างไรนิ กระต่ายก็เลยร้องไห้และเดินกลับบ้านไปด้วยความเสียใจแต่ไม่เสียดาย เพราะนึกขึ้นได้ว่าเราลืมใช้ความสามารถของตัวเองอีกอย่างคือ สติปัญญา ก็เลยแพ้ไป

สรุปข้อคิด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าดูคนแค่ภายนอกอย่างเดียวต้องดูให้ลึกถึงในใจของเขาด้วย อนุโมทนาบุญครับ